W mrocznych czasach światło przyjaźni jaśnieje najmocniej.
Przyjaciół poznaje się w biedzie, nie w radości. Przyjaciel nie jest tym, kto nas pociesza łzami, lecz tym, kto nas uszczęśliwia prawdą.
Lepszy jest jawny gniew, niż zmyślona przyjaźń.
Przyjaciele ze szczęściem idą.
Prawdziwa przyjaźń to nie to, co czujesz, kiedy jesteś z kimś. To jest to, co czujesz, kiedy są daleko od ciebie. To jest to, co czujesz, kiedy są szczęśliwi, kiedy są smutni, kiedy są wystraszeni. Prawdziwa przyjaźń to nie jest to, co czujesz, na twarzy, ale to, co czujesz, w sercu.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwie ciała, to jeden duch zamieszkujący dwie dusze.
Stara przyjaźń, choćby cicha i niezobowiązująca, jest jak kapitał, na którym możemy zawsze polegać. To nieoceniony skarb, którego wartość z biegiem lat rośnie.
Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto cię rozumie, nawet gdy nie mówisz żadnego słowa. Czuje, kiedy masz kłopoty, nawet gdy jesteś kilometrami od niego. Wie, kiedy jesteś szczęśliwy, nawet nie widząc twojego uśmiechu. To prawdziwa magia przyjaźni.
Przyjaźń zawsze jest pożyteczna, a miłość często szkodliwa.
Przyjaciele to zajebista sprawa, tylko muszą być prawdziwi.
