Chcę zawsze wszystko wiedzieć o nowych przyjaciołach, a nic o starych.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, żeby być niezawodnym, gdy przyjaciel o coś prosi, ale na tym, żeby być obecnym, kiedy potrzebuje nas najbardziej, nawet jeśli nie jest w stanie tego wyrazić słowami.
Przyjaźń to coś głęboko osobistego i tajemniczego, nie można jej wyjaśnić, nie można jej nauczyć; rośnie ona z naszej duszy, jest jej częścią, jej owocem.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce zamieszkujące dwa serca.
Przyjaźń to nie jest tylko obecność, to jest coś więcej. To rozumienie, to uznawanie drugiego człowieka, to uczucie, które nie jest ani trochę mniej piękne niż miłość.
Przyjaciel to ktoś, kto wie wszystko o tobie, a mimo to cię kocha.
Przyjaciel to ktoś, kto daje Ci całkowitą swobodę, aby być sobą – i zwłaszcza czuje się na tyle komfortowo, aby Ci powiedzieć, co nie jesteś. Przyjaźń nie polega na kim jesteś, ale na tym, kto jesteś... gdy jesteś z nimi.
Człowiek, który nie ma żadnej przyjacielskiej pamięci, jest jak człowiek, który nie ma żadnej lewej ręki. Jest to zawsze najbliższy do ideału przyjacielskiej wzajemności.
Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.
Przyjaźń jest jak zdrowie - rzadko zauważasz jej wartość, dopóki nie jest za późno. Autentyczni przyjaciele są jak anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.
