Ptaka po pierzu, wilka po ...
Ptaka po pierzu, wilka po sierści, a z mowy człowieka poznasz.
Kto się milczeniu przyłoży, stawa się z niego tron Boży.
Gdyby młody wiedział i stary mógł, nie byłoby niczego, czego by się nie dało zrobić.
Na starość człowiekowi dodaje się mądrości, lecz głupota juvenilis trwa wieczność.
Każdy dobry uczynek ma swoją nagrodę.
Z niczego dewotka tak się nie cieszy,jak gdy się dowi, że ktoś drugi zgrzeszy.
Gość jest najpierw jak złoto, potem – jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.
Włocławek księżmi bogaty.
Próżno w piecu lód suszyć.
Szkalujcie, szkalujcie, zawsze coś przylgnie.
Największą chlubą nie jest to, aby nigdy się nie potknąć, ale to, aby po każdym upadku dźwignąć się i stanąć na nogi.