Obojętność jak próchno: ni dźwięku, ...
Obojętność jak próchno: ni dźwięku, ni kleju.
Słowa niewypowiedziane są kwiatem ciszy.
Daj kurze grzędę, ona powie: wyżej siędę.
Rzadko prawda z tym zasiada, kto rad wiele nowin gada.
Lenistwo mówi: „Wykształcony człowiek – to oszust”
Gdy przychodzi burza, dopiero wtedy poznaje się prawdziwych przyjaciół – bo to oni dają nam schronienie. A serce bez miłości jest jak ziemie bez słońca: jałowe i puste.
Nie chodzi nieszczęście po ziemi, tylko po ludziach.
Człowiek uczy się przez całe życie, a mądry nawet nie wie, kiedy zdobywał wiedzę, bo dla niego proces nauki i zdobywania wiedzy jak codzienne oddychanie.
Kto nie ma czułości, ten nie wart litości.
Nie wszystko złotem, co się świeci, nie wszystko drewnem, co się pali. Najlepsze jabłko na końcu dojrzewa, a prawda zawsze na końcu wyjdzie na jaw.
Ten ma więcej w pięści, niż tamten w głowie.