Po smutku radość, po radości ...
Po smutku radość, po radości smutek.
Bóg płaci, lecz nie co sobota.
Masz głowę, miejże i rozum.
W kościele ksiądz, a za kościołem człowiek.
Każe nasz ksiądz z ambony, przyznać mu, że ładnie, ale cóż po tym, kiedy nie żyje przykładnie.
Spragniony koń mętną wodą nie gardzi.
Nie ma większej goryczy od goryczy rozstania się z drogimi.
Kiedy spaść, to z dobrego konia.
Gdy jesteś w drodze, chleb nie będzie ci nigdy ciężarem.
Z ludźmi i śmierć miła.
Czas goi wszelkie rany.