Czego nie masz, nie obiecuj.

 Cnota jak zapałka, służy tylko raz.

 Głowa ledwo do czapki, wcale nie do kołpaka.

 Nie ma ludzi niezastąpionych. Owszem, są niepowtarzalni, mają swoje niezwykłe cechy, ale nie ma ludzi, bez których świat by przestał istnieć.

 Czemu sprostać rada nie może, fortuna skojarzy.

 Prawdę każdy chwali, ale nie każdy chętnie jej wysłucha.

 I ogień, i woda są nieczułe na ludzkie cierpienia.

 Czego nie masz, nie obiecuj.

 Gdy umiera starzec, płonie cała biblioteka.

 Cudze nieszczęście łez nie potrzebuje.

 Lasu i ludzi nigdy nie zabraknie.