Rada by dusza do raju,ale ...
Rada by dusza do raju,ale grzechy nie puszczają.
Od kwiatu żąda się zapachu,od człowieka - uprzejmości.
Nie ma tam grzechu, gdzie trochę śmiechu.
Kto się nie leni, zrobi złoto z kamieni.
Na jagodną noc pogodna, będzie wszą chudoba płodna.
Diabeł wszędzie swój ogon wścibi.
I święty straciłby cierpliwość.
Modli się ze skruchą, a diabła ma za pazuchą.
Nie jeden dzień ciepły czyni wiosnę po zimie.
I najlepsza rada często się nie nadarza.
Nie ma broni okrutniejszej nad ludzką ambicję.