Koń żłobu, nie żłób konia ...

 Kochać swego niewolnika jest głupotą.

 Ziarno ze swym zjadaczem, człowiek ze swoim zabójcą – żyją blisko,

 Szybko dane – potem żałowane.

 Krew jak wino: burzy się za młodu, tężeje na starość.

 Długie życie, długa bieda.

 Tak zawsze bywa, kto zanadto używa.

 Zaproś sytego, wyproś nienasyconego.

 Nagi śmieje się często z tego, kto ma łachmany.

 W kościele nie bywają,to i świętych nie znają.

 Procesja zawsze idzie środkiem.