Dzielnego człowieka robota się boi.

 Kogo szczęście chce zgubić, rozum mu odbiera.

 Volenti non fit iniurachcącemu nie dzieje się krzywda.

 Torba kaszy, torba mąki i torba słoniny?ma Podlasiak na rok cały leguminy.

 Dano kurowi grzędę, a on jeszcze Wieży Mariackiej chce.

 Kto nadzieją żyje, ten z głodu umiera.

 Świat poprawić? zuchwałe rzemiosło.

 Piekło zawsze otwarte,wpuszczą i o północy.

 Człowiek dużo może przetrzymać, bo człowiek to nie bydlę.

 Któż orze zepsutym pługiem? Któż wytacza proces, jeżeli czuje strach?

 Nie dla słońca zachodu, nie dla jeszcze jasnej gwiazdy większa jest tęsknota, niż jedna dusza drugiej; czyż dokona wszystko jeden samotny?