Dzielnego człowieka robota się boi.

 Jakie pszczoły, taki miód.

 Starego konia już nie ujeździsz.

 I uprawne pole, i usta nie zawsze ofiarowują pożywienie.

 Jak dębina pęka, wół do trawy stęka.

 Cztery myszy, cztery koty, dziewiąty pies do roboty.

 Mała wieś, mało jeść.

 Jeżeli zbłądzisz, nie oskarżaj
o to nieba, jeżeli się potkniesz,
nie oskarżaj o to ziemi.

 Za młodu żyjesz marzeniem, na starość wspomnieniem.

 Rok rodzi, nie rola.

 Nie żąda owca od wilka ratunku.