Nie ma ludzi niezastąpionych.

 Trzeba na niego zepsuć dwa lasy i cztery gaje.

 Każdy człowiek bliźni, lecz przecież, co swój, to nie obcy.

 Gdańsk lubi pościć, bo ma swoją Oliwę.

 Prostak doktora uczy.

 Dobroć pełza tam, gdzie nie może iść.

 Zły język gorszy od ognia.

 Za późno jest, śpieszyć z pomocą, gdy Łazarz już nieżywy w grobie.

 Kto się nie leni, zrobi złoto z kamieni.

 Nie wyleci sikorka z pustego worka.

 Dobra psiarnia największy panu honor czyni.