
Nie biednieje człowiek, gdy się uprzejmie odzywa.
Nie biednieje człowiek, gdy się uprzejmie odzywa.
Bogatemu to i byk się ocieli. Biednemu zawsze wiatr w oczy. Choćbyś uciekał na koniec świata, swej skóry nie zrzucisz. Jak kania dżdżu, tak człowiek mądrości.
Mały komar, a przecież guz po nim.
Jak pies ogrodnika: sam nie zje i komu nie da.
Chcecie mieć wdzięczne dzieci, bądźcie wdzięcznymi dziećmi.
Pan sługę ganił, sługa zaś – służbę.
Drzewo poznasz po jego owocach.
Sława nie zawsze jest rękojmią zacności.
Żartu w prawdę obracać nie trzeba.
Pokornej głowy miecz nie siecze.
Kochać swego niewolnika jest głupotą.