Mądrość staropolska
Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal; co nagle to po diable; nie chwal dnia przed zachodem słońca; darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.
Zestaw staropolskich przysłów mówiących o mądrości życiowej.
Człowiek nie może pracować bez odpoczynku,
ale odpoczynek bez pracy nie daje zadowolenia.
Jaka potrawa jest najsmaczniejsza?
W Polsce kto oddycha, to konspiruje.
Myj ręce aż po łokcie, krzywdy naprawiaj z głębi serca.
Kto przestaje na tym, co umie, wielki jest nieuk.
Gdzie żal, tam i bieda.
Prawda nie potrzebuje wielu słów kłamstwu zawsze ich za mało.
Dla chcącego nie ma nic trudnego.
Rozkosz przemija, cnoty trwają.
Diabeł się w ornat ubrał i ogonem na mszę dzwoni.