Mądrość staropolska
Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal; co nagle to po diable; nie chwal dnia przed zachodem słońca; darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.
Zestaw staropolskich przysłów mówiących o mądrości życiowej.
Strach skrzydła do nóg przypina.
Cierpliwość jest gorzką rośliną, ale jej owoce są słodkie. Wiec nawet jeśli jest to trudne, musimy cierpliwie czekać na właściwy moment.
Podle kościoła czart karczmę buduje.
Nie dał Pan Bóg świni rogów, bo by cały świat zabodła.
Bóg daje pokarm każdemu ptakowi, ale nie zanosi mu go do gniazda.
I cukier bez dobrej woli w piołun się obróci.
Dużo obiecuje, bo to nie kosztuje.
Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Strzeż się, aby nie stać się ofiarą swojego zła.
Jeżeli chcesz zrozumieć przyszłość, musisz zgłębić przeszłość, bo przyszłość zostaje zbudowana na fundamentach przeszłości.
Człowiekowi, który tłumaczy każdy swój błąd, nie starcza już czasu na nic innego.