Mądrość staropolska
Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal; co nagle to po diable; nie chwal dnia przed zachodem słońca; darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.
Zestaw staropolskich przysłów mówiących o mądrości życiowej.
Udostępnij:
Inspiracje:
Niech każdy radzi, a nikt nie zdradzi.
Nie masz niczego pewnego pod tym niebieskim niebem, oprócz tego, że anioł nie jest skazany na chore ciało.
Przyzwyczajenie jest królem rozumu.
Pamiętaj, że wszystko jest zmiennym zjawiskiem jak przemijające obłoki, jak narodziny i zgon, jak śmierć i życie. Świat jest rzeką, świat jest marzeniem, świat jest też widmem zburzenia i równowagi.
Kto ma Boga, ten ma wiarę, a kto ma prawo, ten ma papiery.
Gdy się diabeł zestarzeje, chce zostać mnichem.
Co ciało lubi, to duszę gubi.
Delikatna ręka może prowadzić słonia na włosku.
Jeżeli nie przyznajesz się do błędu, to popełniasz błąd drugi.
Świat, gdy kogo cieszy, zdradza.