Mądrość staropolska
Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal; co nagle to po diable; nie chwal dnia przed zachodem słońca; darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.
Zestaw staropolskich przysłów mówiących o mądrości życiowej.
Błogo temu, co cudzej pomocy nie potrzebuje.
Dzisiaj bal, jutro żal.
Czym budzi się szacunek? Władzą? – Nie! Słowami
Im więcej ma się znajomych, tym mniej zna się ludzi.
Lepiej nic nie mówić, niż głupio milczeć.
Koza próbowała, a potem beczała.
Mnich tak odpowiada, jak mu opat śpiewa.
Ten dopiero jest nieszczęśliwy, kto nie potrafi ukryć swojej troski.
Nie tęsknij za tym, co przeminęło, nie oczekuj tego, co może przyjść, lecz kochaj to, co masz i rób to najlepiej jak potrafisz.
I w głupim domu żyje mądrość.