Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.
Tylko serce przynosi nam pokój. Wszystko inne nie daje spokoju, lecz dąży do walki. Miłość do innych to jedyny ratunek.
Pies wyje do księżyca, człowiek do mikrofonu.
Wiara i góry przenosi.
Nie każdy pies jest zaraz gęsią kapitolińską.
Kto nie ma czasu, jest biedniejszy niż żebrak.
Przyzwyczajenie jest królem rozumu.
Komu nie poradzisz, temu nie pomożesz.
Każe nasz ksiądz z ambony, przyznać mu, że ładnie, ale cóż po tym, kiedy nie żyje przykładnie.
Ablue, pecte canem, canis est et plermanet idemUmyj, uczesz psa, psem jest i psem pozostanie
