Mądrość starożytnych przysłów

 Ani się woda wróci, która upłynęła,także ani godzina, która już minęła.

 Ciało może chorować i gnić bez winy człowieka. Dusza, prawie zawsze z jego winy.

 Idzie zima, a tu butów nie ma.

 Brzucha słowami się nie nakarmi.

 Tu spoczywa, który nigdy nie odpoczął.

 Co godzina, to nowina.

 Nie liczy się to, co mamy, lecz to, czego nauczyliśmy się na drodze do tej chwili. Wielka mądrość nadejdzie w najmniej oczekiwanym momencie.

 Kto powiada, że chce połknąć siekierę, temu ją podaj.

 Bądź względem bliźniego jak szklanka mleka: byś mógł go zasycić, kiedy jest głodny i ugasić, kiedy pragnie.

 Człowiekowi do szczęścia bardzo mało potrzeba.