Korzystaj. Z pazurami. Dopóki masz czas. Bo potem człowiek się ...
Korzystaj. Z pazurami. Dopóki masz czas. Bo potem człowiek się budzi, że los dawał a on jak taka dupa. Korzystaj.
Czasem najtrudniej jest postawić kropkę. Nadużywamy wtedy przecinków chcąc przedłużyć to, co w rzeczywistości już dawno powinno mieć swój koniec.
Czasami trzeba zrezygnować z czegoś,
co się kocha. Udać, że nic się nie czuje,
że tego nie żal. Czasami trzeba umieć
pogodzić się z porażką.
Łatwo jest zrzucić z siebie ubrania i uprawiać seks. Ludzie ciągle tak robią. Ale otworzenie swojej duszy dla drugiej osoby, odsłonięcie przed nią swoich wierzeń, przemyśleń, lęków, nadziei i marzeń to jest prawdziwe obnażenie.
Ludzie niewiele różnią się od siebie: wszyscy mają tyle samo rąk, nóg, oczu, uszu. Ale człowiek od człowieka różni się wyobraźnią, uczciwością, odwagą, niższością, nadziejami, uczuciami.
Kto kocha, ten ufa.
Sztuka zawsze była, jest i zawsze będzie wolna. Wolność to jej istota, dla niej sztuka jest sztuką. Bez niej jest bezużytecznym przedmiotem, narzędziem w rękach zła, bzdurą, przykrywką na zło.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Szczęście nie jest stacją docelową, ale sposób, w którą podróżujesz. Szczęście to co dzieje się teraz, kiedy łączysz się z radością być tu, gdzie jesteś.
Czasami tylko sny odróżniają nas od maszyn.
Ludzie, którzy w przeszłości zostali mocno zranieni, są bardziej lojalni, ponieważ nie chcą, aby ktoś cierpiał tak jak oni.
Za każdym razem, kiedy zamykasz oczy w obliczu niezgody, umarzasz część swojej wolności, a otwierając je na to, co niezrozumiałe, przywracasz pokój swojej duszy.