Nie zapominaj że słowa „Czy dasz się zaprosić na kawę?” ...

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją zasłonić na jakiś czas, ale nie zniknie. To jest najgłębsza prawda, która ode mnie usłyszysz.

 Czas to drzewo, które rośnie w każdym z nas, każdą chwilę dłuższe, każdym tchem szersze, każdym marzeniem pełniejsze.

 Odnoszę wrażenie, że długotrwały
związek międzyludzki nie opiera się
na stronie biernej: „być sobie pisanym.”
W grę musi wchodzić czynne i codzienne
„pisanie się sobie” nawzajem. Nawet
wtedy gdy boli ręka. Szczególnie wtedy.

 Nawet jeżeli nie uda ci się dojść do celu, imponująca jest odwaga tego, który miał odwagę wyruszyć – nie są to tylko słowa. Świat jest pełen ludzi, którzy przez całe życie stoją w miejscu.

 Nigdy nie baw się uczuciami drugiej osoby, bo w życiu za to kiedyś zapłacisz.

 Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.

 Dobre uczynki mają większą moc niż słowa, bo mówić może każdy, ale niewielu wykona to co powie...

 Człowiek jest wielki, nie przez to co posiada, ale przez to kim jest; nie przez to co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.

 -Czemu kochasz kogoś, wiedząc że i tak nie będziecie razem?
- To jest tak jak z oddychaniem, czemu oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?

 Don’t put all your eggs in one basket.