W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słuchać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale... ale to robisz.
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
" W życiu bowiem czasem warto zrobić coś , co przeczy samemu sobie , coś od czego bezsensownie uciekamy..."
- Ale, co może pójść nie tak jeśli ludzie się kochają?
- Absolutnie, k**wa wszystko.
Życie to nie jest posiadanie dobrego zdrowia, bogactwa i znaczenia w społeczeństwie. Prawdziwe życie to zrozumienie, że każda chwila jest bezcenna
Albo walczysz o swoje, albo
patrzysz jak przestaje być Twoje.
Jeśli na czymś Ci naprawdę zależy to nie patrz czy inni to zaakceptują.
Najtrudniej w życiu jest zrozumieć, który most przekroczyć, a który spalić. Ale co to jest życie, jeśli nie ciągła próba zrozumienia, jak żyć, jak kochać, jak nie zranić i jak zostawić ten świat trochę lepszym, niż go znaleźliśmy?
Zrozum, że przeszłość i przyszłość są tylko iluzjami, które odciągają cię od teraźniejszości, która jedyna jest rzeczywista. Beztroskość nie oznacza braku troski o przyszłość, lecz bezwarunkowe oddanie się teraźniejszości, miecza ciągłego strachu i niepokoju wywołanego myślą o 'jutrze'.
Przytuliłem Ją, a Ona pyta:
- dlaczego mnie kochasz?
- a dlaczego świeci słońce, Mała?
- bo tak musi być
- no właśnie.
