Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Dziwnie jest zorganizowany ten świat.
Za mało w nim radości, za dużo ironii.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
W życiu piękne są tylko chwile. Jak maliny, które zrywamy i zjadamy, tak dobrze jest popatrzeć na świat i porozmawiać z ludźmi.
Cięłam się, by sprawić, aby dzień był lepszy z bólem, by kontrolować mój świat.
Świat jest piękny i zatracająco przerażający zarazem. To miejsce, gdzie miłość kwitnie obok gniewu, a pokój jest niemal niewidzialny w cieniu konfliktów. Jesteśmy zarówno twórcami jak i ofiarami tego zdumiewającego kosmosu.
Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
Prawdziwy problem to nie, czy maszyna myśli, ale czy człowiek myśli.
Wszystko przemija, świat jest jak kropla rosy. Ale ja mimo wszystko wierzę w wspaniałość istnienia.
Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.
