Ludzie nie znają czystej radości, nie znają rozkoszy zwykłego istnienia.

 Szczęśliwa dusza to ta,
która ma czas, żeby pamiętać.

 Życie jest czymś pięknym, darem od Boga, misją oraz walką w której nie można się poddać. Trzeba walczyć o szczęście, o samych siebie. Są chwile szczęścia i smutku. To takie ciągle dążenie do czegoś: do perfekcji, do spełnienia marzeń, do szczęścia.
Kiedy walczymy możemy odnaleźć to szczęście a kiedy poddajemy się, dosięgać będzie cierpienie, tak jak mówi powiedzenie:"Życie to nie bajka, życie to ciągła walka".
Czasami bywa różnie, ale nie ma co się załamywać, trzeba doceniać każdą chwilę i cieszyć się z tego co się ma.

 Naród, który potrzebuje nagród lub przepisów, aby żyć uczciwie i mieć dzieci, jest ciężko chory.

 Tylko ten zasługuje na sprawowanie władzy,kto co dzień dowodzi słuszności, że ją posiada.

 Dla pożądających władzy nie istnieje droga pośrednia między szczytem a przepaścią.

 Łatwiej zmienić ustrój, trudniej - odmienić człowieka.

 Przy największym państwa nierządzie najliczniejsze były prawa.

 Jedynie człowiek szczęśliwy może promieniować szczęściem wokół.

 Biada narodom, które kochają więcej wolność niż ojczyznę.

 Ludzie są równi, tylko nierówność ich dzieli.