Jeżeli mój przyjaciel śmieje się, cieszę się, jeśli mój przyjaciel ...

 Wolałbym być pierwszym tutaj niż drugim w Rzymie.

 Bo w życiu nie chodzi o to, żeby być idealnym, tylko żeby być szczęśliwym.

 Nic tak nie niszczy człowieka
od środka, jak udawanie, że
wszystko jest dobrze.

 Czujemy smutek tylko wtedy, jeżeli przedtem przeżyliśmy radość.

 Inni próbują oszczędzić ci bólu. Prawda potrafi być druzgocącą. Sporo życia spędzamy, próbując chronić się przed nią i osłaniać przed nią innych. Posługujemy się kłamstwem, żeby stępić ostrze życia. Śnimy o lepszym jutrze. Ukrywany się przed własnymi żaglami i niedostatkami. Staramy
się wyolbrzymić dobro i umniejszać zło.

 Nie możemy się modlić o miłość, zdrowie, szczęście dla siebie, jeżeli nie jesteśmy gotowi, aby zaakceptować je w ruchu Wiecznej Mocy, która zna nasze potrzeby lepiej niż my sami.

 Opinia publiczna jest jak upiór: nikt go nie widział, ale wszyscy pozwalają się mu terroryzować.

 - Jak żyć, żeby nie żałować?
- Odważnie. Pozwalajmy sobie na pomyłki i błędy, ale nie na nieuwagę. Róbmy w życiu miejsce na miłość. Ceńmy swój czas i pamiętajmy, że ci, których kochamy, też mają swój. Wtedy się robi łagodnie i jasno.

 Gorący rozum do zamieszania, nie do rządu.

 Najtrudniejsze w szczęściu jest to, że nie umiemy go dostrzegać, kiedy jest. Dopiero gdy przemija, zaczynamy szukać w pamięci, co z tego szczęścia nam zostało.