Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.
Cierpliwość jest kluczem do szczęścia.
Szczęście to nie jest sumienie czyste, biały kołnierzyk, pełna kieszeń, ani ulizane dzieci. Szczęście, to stan duszy, to dużo wyższa dzienna temperatura emocji. Szczęście, to coś co dyktuje serce, a nie rozum.
Ważniejsze jest nie zwycięstwo, lecz właściwe wykorzystanie zwycięstwa.
Szczęście - to bycie zrozumianym. Uważaj, człowieku, o co prosisz! Czy aby na pewno chcesz być zrozumianym, rozumiesz sam siebie?
Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy jak się mu wydaje, ani tak nieszczęśliwy jak to odczuwa. Rzeczywistość jest zawsze gdzieś pośrodku, pomiędzy zadowoleniem, a rozpaczą.
Nie zastanawiam się: kto zawinił, odszedł, porzucił, skrzywdził, nie kochał, nie mógł. To nie moja bajka. Chcę napisać własną - przyjemniejszą dla ucha - opowieść. (...) potrafiłem być zadowolony bez konkretnego powodu. Bezwarunkowo.
Czasami trzeba przebyć długą drogę do szczęścia.
Czasem wystarczy się tylko przytulić do odpowiedniej osoby, by zapomnieć o wszystkich problemach.
Wszyscy piegowaci mają szczęście.
Szczęście jest wtedy, kiedy jest nam dobrze ze sobą, właśnie dlatego, że jesteśmy ze sobą.
