O szczęściu i cierpieniu

 W życiu politycznym roi się od strażaków, którzy odwracają wzrok, gdy tylko ujrzą gdzieś pożar.

 Bo trzeba się śmiać, wariatkę grać,
szczęsliwym być i z życia drwić.

 Życie należy umacniać wieloma przyjaźniami. Kochać i być kochanym to największe szczęście istnienia.

 Chciałbym żebyście pamiętali, że bycie szczęśliwymi nie oznacza posiadania nieba bez burz, dróg bez wypadków, pracy bez trudu, relacji bez zawiedzeń. Być szczęśliwymi to odnajdywać siłę w przebaczeniu, nadzieję w walkach, pewność na scenie strachu, miłość w nieporozumieniach. Być szczęśliwymi to nie tylko doceniać uśmiech, ale także zastanawiać się nad smutkiem. Nie tylko świętować sukcesy, ale wyciągać lekcje z upadków. Nie tylko czuć się radosnymi pośród aplauzów, ale być radosnymi w anonimowości. Być szczęśliwymi to uznawać, że warto żyć, pomimo wyzwań, nieporozumień i okresów kryzysu. Być szczęśliwymi to przestać czuć się ofiarą problemów i stać się aktorem własnej historii. Być szczęśliwymi to nie tyle mieć doskonałe życie, ile raczej umieć wykorzystywać łzy, by nawadniać tolerancję. Wykorzystywać straty, by wyrabiać cierpliwość. Wykorzystywać błędy, by kształtować pogodę ducha. Nie wypierać się nigdy osób, które się kocha, nie rezygnować nigdy ze szczęścia.

 Nigdy, nigdy nie żałuj, że zrobiłaś
cokolwiek, jeśli robiąc to, byłaś szczęśliwa.

 Nie ma drogi do pokoju; pokój jest drogą.

 Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym bardziej unika nas. Ale skup się na innych rzeczyach, a nadejdzie do ciebie cicho i niespodziewanie.

 Prawdziwa miłość jest wtedy, gdy chcesz żeby druga osoba była szczęśliwa. Niekoniecznie z Tobą.

 Szczęście to obserwacja małych rzeczy, nie czekanie na wielkie cuda. Właściwie nie ma czegoś takiego jak wielkie momenty. Są małe chwile, które stają się wielkimi, gdy zwracamy na nie uwagę.

 Opracowanie budżetu państwato sztuka równomiernego rozłożenia rozczarowań.