Szczęście według Kundery
Szczęście to pragnienie powtarzalności, powtarzalność jakiejś głęboko ukochanej chwili.
Czasem szczęście to coś prostego. Milan Kundera mówi, że szczęście to pragnienie powtarzalności jakiejś głęboko ukochanej chwili.
Szczęście nie polega na tym, żeby dążyć za wszelką cenę do jego zdobycia, ale raczej na umiejętności dostrzegania go w małych, prostych rzeczach, które są w zasięgu naszych rąk.
Prawo do szczęścia jest zagwarantowane przez konstytucję. Każdy ma prawo do szczęścia.
Wolność nie jest żadnym przywilejem, lecz zadaniem.
Żyć tak, aby dla samego siebie stać się uroczą niespodzianką.
Wojna toczy się zawsze tak,jakby ludzkość nie miała pojęcia,co to sprawiedliwość.
Szczęście to nic innego jak dobre zdrowie i pamięć krótka.
Szczęście to nie jest coś, co doświadczasz, kiedy wszystko idzie idealnie. Szczęście to stan umysłu, który można mieć zawsze, niezależnie od okoliczności.
Bo dla niektórych warto się roztopić
Szczęście to nie meta, do której zmierzamy. To sposób, w jaki podróżujemy. Co więcej, jeżeli potrafisz doceniać to, co masz, zamiast ciągle tęsknić za tym, czego nie masz, osiągniesz szczęście bez względu na okoliczności.
Nie można być prawdziwie szczęśliwym, jeśli jednocześnie nie jest się pewnym, że sprawia się radość innym ludziom. Szczęście nie jest czymś, co można zdobyć i zatrzymać dla siebie samo. Jest gorącym, ciepłym płomieniem, który gaśnie, jeśli nie jest podtrzymywany przez ciągłe dowody, że umiejąc coś dać, dajemy to, co jest najlepsze w nas samych.