Szczęście to pragnienie powtarzalności, powtarzalność jakiejś głęboko ukochanej chwili.
Wszystko nędza, zgryzota, człowiek sobie myśli, że przejdzie, a to zawsze wraca, i zawsze się powtarza, i znowu wraca. Jakby świata nie starczało na ludzi, jakby życia nie starczało na człowieka, nie mówiąc o szczęściu.
Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.
Kiedy jesteś młody, myślisz, że wszystko, co robisz, jest oryginalne, a każda twoja myśl jest niepowtarzalna. Ale jednego dnia nauczysz się cenić powtarzalność. Zrozumiesz, że najlepsze myśli, te które naprawdę mają znaczenie, te które naprawdę wpływają na świat i twoje życie, były myślane tysiące razy. Ty nie jesteś ani oryginalny, ani wyjątkowy. Ale jesteś częścią czegoś dużo większego i to jest piękne.
Szczęście jest pragnieniem powtarzalności.
Na pewno właśnie na tym polega piekło.
Na powtarzalności.
Na pewno właśnie na tym polega piekło. Na powtarzalności.
To się nie zdarza,
żeby cokolwiek było
tak, jak już było.