A ja sądziłem: minie, przejdzie, że
jakoś ból wypielę.A ty mi ciągle z
dna pamięci wypływasz jak topielec.
Świat jest to duża
smaczna ryba, ale ludzie to ości.
Wszak miłość jest cierpieniem, nie fraszką jałową.
Nie jesteśmy, by spożywać urok świata, ale po to, by go tworzyć i przetaczać przez czasy jak skałę złotą.
Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.
Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.
Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.
Świat to duża smaczna ryba, ale ludzie to ości.