Najwidoczniej nie znasz powiedzenia, które mówi, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. To jest próba, której prawdziwy przyjacień nie zdaje.
Człowiek, który traci godność, nawet gdyby posiadł wszelkie inne dobra, jest biedny. Ale człowiek ubogi, który posiada godność, jest bogaty.
Każdego dnia, w Samo Porannej Zorzy, widuję kobiety wzbierające kikuty i drobne śmieci. Nawet chleb, który nam się nie przyśnił, one zbierają - nie dla siebie, ale dla swych małych, siedzących obok i czekających, aż będą mogły jeść.
Przyjaciół poznaje się w biedzie. Kto w potrzebie nie odwrócił się od ciebie – to jest twój prawdziwy przyjaciel.
Dorota Wellman zmagała się z ubóstwem: „Wszystko było bardzo cenne, bo było tego mało”
Dziennikarka w ostatnich z podcastów opowiedziała kilka słów o swoim dzieciństwie i warunkach, w jakich się wychowywała. Jak się okazuje jej życie wcale nie było usłane różami…
Lepiej być biednym i dumnym niż nadal biednym lecz przegranym.
Gdy bieda włazi drzwiami, miłość wlatuje oknem.
Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.
Bieda jest różnorodna, a bogactwo podobne do siebie, bo markowe.
Każdy człowiek może umierać jako bogacz, jeśli zdecyduje się żyć jak biedak.
Możesz być biedny, ale nikt nie może odebrać ci wolności do spieprzenia sobie życia, jak tylko żywnie ci się podoba.
(...) jeśli nie można nierówno podzielić bogactwa, trzeba po równo rozdzielić biedę.