Impares nascimur, pares morimurrodzimy się nierówni, umieramy równi.
Nigdy nie należy zapominać, że człowiek, który się rozwija, jest już doskonały. O doskonałości mówi się zawsze, jako o stanie, który ma jeszcze nadejść, nigdy natomiast nie mówi się o niej jako o stanie, który już jest, toteż większość ludzi nigdy nie zdoła dojść do doskonałości.
Ty, uwierzyłaś mu w całe pojedyncze zdanie jakie powiedział, a ja nie uwierzyłbym mu nawet w jedno słowo ani znak interpunkcyjny
I w nieszczęściu
zachowuj spokój umysłu.
Veritas odium parit, obsequium amicosprawda rodzi nienawiść, ustępliwość przyjaciół.
Za dużo przeszedłem do tej pory, aby się cofać
Błąd jest przywilejem filozofów. Tylko głupcy nie mylą się nigdy.
Życie jest podróżą, która ma swój początek i koniec. Na naszej drodze spotykamy radości, smutki, sukcesy i porażki. Ale najważniejsze, to nie miejsce, gdzie się znajdujemy, ale kierunek, w którym się poruszamy.
Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.
Granica między naszymi pragnieniami a lękami ma szerokość rzęsy.
