Życie jest jak domek z kart ustawiony na huśtawce lub na rozpędzonej górskiej kolejce.
Nie byłby to pierwszy przypadek, kiedy ktoś musi najpierw przejść przez piekło, żeby trafić do nieba.
Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.
Nie mogę narzekać. To znaczy, mógłbym, ale to by i tak nic nie dało, prawda?
Oświecać trzeba nawet tych, którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
Każdy wybiera swoje własne wojny.
A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.