A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już ...
A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.
Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.
My, ludzie czasem jesteśmy dziwni. Mamy talent do zaczynania ciągle od nowa, dążymy do trwałości i jednoznaczności, ale życie pełne jest niespodzianek i niejasności.
Czasem jedyną chwilą, gdy przeciwnik opuszcza gardę, jest ta, kiedy się na ciebie zamierza.
Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona.
Ale co to znaczy: kochał? Czyż kocha się tego, komu się siebie wzbrania, czy też tego, komu się siebie oddaje?
Zapamiętajcie pieśń moją, bo gdy mnie już nie będzie wszystkie pieśni umilkną na wieki.
Jestem opętany przez wiecznie nienasycone demony dotyku.
Długa jest droga do raju skarbie, więc nie przejmuj się drobiazgami.
Nie gardź sobą, że przegrałeś bitwę. Trzeba znacznej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.
Kochać kogoś oznacza przyznać, że ma i dobre i złe strony.