Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
Praca to coś więcej niż środki do życia - powinna być źródłem satysfakcji dla nas samych, możliwością rozwijania naszych umiejętności i talentów, wyrazem naszego wkładu w nasze społeczeństwo, a przede wszystkim sposobem na poprawę jakości naszego życia.
Gdyby ludzie byli tak samo uprzywilejowani, jak aniołowie, nigdy nie mieliby okazji do wyróżnienia się, bo wszystko, co by robili, byłoby pokierowane Boską łaską. Dlatego ludzie muszą mieć pewną swobodę, aby mogli wykazać się swoimi talentami, a Bóg może wtedy ocenić ich wartość.
Nie ważne, jakie masz talenty i zdolności, nie ważne, jak wysoko oceniasz swoje zdolności. Istotne jest to, co zrobiłeś ze swoimi umiejętnościami, poza tym, co zyskałeś od Boga. Popełnisz błąd, jeśli zostaniesz tylko tym, czym jesteś, i nie zrobisz już nic innego.
Nie bądź jak pszczółka, która gromadzi miód tylko dla innych. Wykorzystaj swoje talenty, aby zyskać korzyści dla siebie, ale pamiętaj, że największą satysfakcję przynosi dzielenie się tym, co mamy z innymi.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Praca nie jest czymś, co odwraca nas od życia. Praca jest integralną częścią życia, medium, przez które wyrażamy nasze talenty i realizujemy nasze ambicje. Praca powinna traktować nas jak partnerzy, nie jako maszyny.
Nadzieja jest jak słońce, które jak podróżujesz w jego kierunku, rzuca cień wszystkich naszych problemów za siebie. Nadzieja suszy nasze łzy, ulepsza nasze talenty, podkreśla nasze osiągnięcia i uspokaja nasze smutki.