Praca to coś więcej niż tylko zdobywanie środków do życia - powinna być okazją do tego, aby pokazać, jaką mamy wartość - jako ludzie.
Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Tylko dążenie do celu, do którego naprawdę chcesz dotrzeć, sprawia, że wstajesz rano z entuzjazmem, a kończysz dzień ze spełnieniem.
Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.
Praca jest nieodłączną częścią człowieka. Pracujemy, żeby żyć, rozwijać się i spełniać nasze marzenia. Praca daje nam poczucie wartości i pomaga nam celebrować naszą ambicję. Bez ciężkiej pracy, trudno osiągnąć coś wartościowego.
Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.
Praca jest zaszczytem, nie karą. To sposób na spełnienie i osiągnięcie. To znalezienie naszej wartości, godności, naszej istoty w świecie. To korzyść dla nas samych i dla wszystkich. To błogosławieństwo Boże, a nie próba człowieka.
Praca jest najskuteczniejszym lekarstwem dla wszystkich duchowych cierpień. Jak najintensywniejsze zanurzenie w nią jest jedynym środkiem na rzeczywiste troski i smutki
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Znajdź coś, co kochasz robić, a nigdy nie będziesz musiał pracować w swoim życiu.
