Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Praca nie jest czymś od czego powinieneś uciekać. Kiedy robisz coś, co naprawdę cię pasjonuje, stajesz się częścią tego, co robisz. To już nie jest prace, to jest coś, co jest częścią ciebie i twojego życia. To jest prawdziwa wartość pracy.
Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.
Zadowolenie klienta, rozwój pracownika i zysk, są dla nas ważne, ale w pierwszym rzędzie zawsze stawiamy klienta - gdyż to on daje nam pracę.
Praca, którą lubimy, staje się pasją. Pasja, którą realizujemy, staje się pracą.
Praca nie jest człowiekiem, jest tylko częścią człowieka. Co więcej, jest poświęcana tylko jednej partii życia człowieka, a nie całemu życiu. Wielu z nas pracuje przy czymś, co nas nie kręci, nie interesuje i nie cieszy.
Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.
Praca jest zaszczytem, nie karą. To sposób na spełnienie i osiągnięcie. To znalezienie naszej wartości, godności, naszej istoty w świecie. To korzyść dla nas samych i dla wszystkich. To błogosławieństwo Boże, a nie próba człowieka.
Najważniejsza rzecz w pracy to nie tyle umiejętności i wiedza, ile cierpliwość i miłość do tego, co robimy. Bez nich żadna praca nie przyniesie oczekiwanych efektów.
