Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność nie jest niczym, co mogłoby pochodzić od kogokolwiek innego. Musisz ją osiągnąć sam. Musisz jej pragnąć. Musisz ją szukać. Musisz dążyć do niej. Musisz jej mocno pragnąć.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.
Wolność jest niczym, jeśli nie jest to wolność robić coś szalonego, coś, co wykracza poza przyjęte normy społeczne.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Wolność jest niczym innym, jak tylko szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, zrozumiana jako zasada społeczna i polityczna, to nic innego, jak tylko sprzedaż wolności za miskę czerwonej zupy.
Najważniejszą wartością wolności nie jest maksymalizacja wyboru, ale bycie w stanie decydować, który wybór służy naszym prawdziwym ludzkim celom. Wolność nie polega na wyborze, ale na samym wyborze.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność to tylko szansa na bycie lepszym, podczas gdy równość oznacza bycie takim samym jak nasi przeciętni sąsiedzi.
