Tylko w świecie wolności, sprawiedliwości i prawdy warto żyć.
Wolność jest jedynie szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest próbą zniwelowania wyższych wartości życia do poziomu wartości niższych.
Wolność nie jest przeciwieństwem przymusu, lecz przymusu niewłaściwie zrozumianego. Ujarzmienie nie jest konieczne, a każde zewnętrzne ujarzmienie jest opracowaniem, do którego człowiek dochodzi z wolna, a nie urodzonym prawem.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym. Nawiasem uparcie istota wolności polega nie tyle na swobodnym wyborze drogi i punktu docelowego, ale w zdolności do pójścia własną ścieżką.
Wolność jest prawem duszy, bez którego ona nie może znać na ziemi ani prawdy, ani dobra. Bez wolności jesteśmy tylko maszynami, które poruszają się na życzenie innych.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Wolność jest najświętszym z praw człowieka, ale prawo do życia jest ważniejsze od wolności. Czasem musimy ograniczyć naszą wolność, aby chronić ludzkie życie.
Wolność jest niczym, jeśli nie daje prawdziwej wolności do popełniania błędów. Bez możliwości pomyłki, wybór nie jest wolny, jest pusty.
Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.
Wolność to nie sól i pieprz, ale wolność od umysłów zamkniętych, to jest siła. Wolność od wątpliwości i bezsilności, to jest prawdziwa wolność.
