Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Wolność nie jest niczym, co moglibyśmy otrzymać jako dar. Wolność to coś, co musimy stworzyć sami. Wolność to nie dziedzictwo, to walka. Wolność to nie idea, to odpowiedzialność.
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
Wolność nie jest prostą permissywnością. Jeżeli człowiek ma być prawdziwie wolny, to musi być wolny z prawdy i przez prawdę. Prawda go uwolni. Bez prawdy wolność jest iluzją, a jej realizacja przynosi niewolę.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Wolność to znalezienie drogi do siebie. To znaczy odnalezienie samego siebie. To jest moje pojącie wolności. Właśnie to dokładnie oznacza bycie wolnym: odnalezienie siebie we wszystkich rzeczach.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.
Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
