Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność nie jest brakiem obowiązków, ale możliwością wyboru. Nie jest stanem chaosu, ale harmonii opartej na poszanowaniu praw innych. To nie jest bunt, ale posłuszeństwo prawdziwej naturze człowieka.
Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?
Wolność to nie posiadanie praw, to być panem swoich praw. Każda wolność, której nie umiemy używać dla siebie samych, staje się narzędziem naszej niewoli.
Niepewność jest nieodłącznym elementem ludzkiego losu, tak jak wolność nie jest dana w pakiecie z życiem, ale musimy ją dzielnie zdobywać i utrzymywać.
Najważniejsza kwestia wolności to prawo do tego, by każdy mógł myśleć dla siebie i działać według własnych przekonań. Wolność nie jest niczym, jeśli nie obejmuje wolności do robienia błędów.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, a nie ilością prazubstwa bez celu i kierunku, jaką sobie wyobrazili uciskani.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Wolność jest najcenniejszym darem, który otrzymujemy od zegara. Czym jest życie, jeśli nie możemy go zaplanować według własnych pragnień? Kto jesteśmy my, jeśli nie możemy podążać za własnymi marzeniami?
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim nie robienia tego, czego nie chcemy. Istotą wolności jest wybór, a wybór mówi o nas więcej niż moglibyśmy przypuszczać. To my decydujemy, jak chcemy żyć, jakie ścieżki chcemy podążać i kim chcemy być.
