Błogosławiony ten, kto osiągnął wolność, ale mimochodem, swym samotnym życiem, myśląc, nie walczył o nią z nami - w radości nas o nią okradał.
Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.
Wolność to duma, zasłużona i długotrwale broniona, to pozbawienie żalu i to zrozumienie, że tylko wolny może grać w tym uczciwym, najsłodszym ze wszystkich światowych teatrów - miłości. Bo wolność jest żywą siłą, bo to jest wolność, która jest prawdziwym kierowcą naszego sukcesu, naszego poczucia spełnienia
Wolność nie jest prawem, ale porządkiem; nie jest harmonią, ale porządkowym. Siła, która składa się z wolności, jest jak wschód słońca.
Wolność oznacza, że jesteś na tyle silny, aby być w stanie decydować o swoim życiu. Wolność nie jest dana, musisz sobie na nią zasłużyć.
Wolność to jedna z najszlachetniejszych rzeczy, które Bóg dał człowiekowi. Ale to nie jest wolność 'od' obowiązków, lecz wolność 'do' spełniania obowiązków.
Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.
Wolność to nie naukowy problem, lecz problem życia, trzeba ją wywalczyć dom za domem, człowieka za człowiekiem, zawsze i zawsze, do końca świata.
Wolność - to jedno z tych słów, które bardziej zasłaniają niż wyrażają. Jest coś straszliwego w miłości, która zawiera tyle samotności, tyle absolutu.
