Tylko w świecie wolności, sprawiedliwości i prawdy warto żyć.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie polega na posiadaniu wielu alternatyw, ale na tym, żeby być w stanie wybierać dobrze. Nie zależy od ilości opcji, ale od ich jakości. Poprzez wybrane wartości tworzymy swoją tożsamość, przez co stajemy się więźniami wolności. Ostatecznie, nasza wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Wolność to nie sól i pieprz, ale wolność od umysłów zamkniętych, to jest siła. Wolność od wątpliwości i bezsilności, to jest prawdziwa wolność.
Wolność jest, gdy grasz do końca w swoją grę, niezależnie od tego, czy jest to gra o wolność, czy też o niewolę. W ten sposób możemy kontrolować nasz los.
Wolność to nie stan, to sposób myślenia. To nie brak granic, to umiejętność pokonywania przeszkód. Wolność nie jest dana, jest zdobywana każdego dnia przemyślanymi decyzjami i świadomymi działaniami.
