Wolność to nie wszystko. Wolność ma granice i te granice to prawo. Prawo, którego nie trzeba ludziom narzucać, bo ono wynika z ich najgłębszej natury, z ich godności ludzkiej.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nigdy nie musieć robić tego, czego się nie chce.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co nam się podoba, ale przede wszystkim obowiązek do robienia tego, co powinniśmy.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcecie, lecz na tym, by nie robić tego, czego nie chcecie. To różnica diametralna.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Ten, kto myśli dużo, nie nadaje się do działania, z wyjątkiem działania jako ofiara...
Wolność nie jest niczym, co można dostać na tacy. Wolność to fakt, że nikt nie jest w stanie unicestwić prawdy, mimo że wszyscy, od najniższego do najwyższego, łącznie z nami samymi, życzymy jej śmierci.
Wolność nie polega na tym, że możemy robić wszystko, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wolność jest dla każdego z nas czymś innym. Dla jednego to prawo do robienia wszystkiego, co mu się podoba; dla innego ograniczenie tego prawa w imię dobra ogółu.
Wolność sklada sie nie tyle z przywilejów, ile z obowiązków. Większość ludzi rozumie pod tym słowem prawo, by robić wszystko, co im sie podoba, nie zdajac sobie sprawy, że wolność jest przede wszystkim dyscypliną umysłu i charakteru.
