Bogactwo daje swobodę, swoboda prowadzi do twórczości, twórczość skutkuje zabawą, a zabawa - szczęściem. Oto wyżyny wolności
Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Prawdziwa wolność jest niemożliwa bez prawdziwej odpowiedzialności. To właśnie jest prawdziwa istota wolności - bycie odważnym, by przypisać sobie odpowiedzialność za własne decyzje, zamiast obarczać innych za swoje błędy.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co nam się podoba, ale przede wszystkim obowiązek do robienia tego, co powinniśmy.
Wolność jest możliwością dyskrecji, ale realna możliwość wymaga ciągłego rozważania, a to oznacza tracić spokój, żyć w niepewności, płynąć po morzu zmiennych hipotez bez żadnego żeglarza do pokierowania.
Wolność nie jest celem, lecz warunkiem. Nie jest ona krokiem, którego cel osiągnąć, lecz narzędziem, dzięki któremu można kroczyć swobodnie.
Żądanie wolności jest siłą, która porusza światem, pomaga rozwijać się człowiekowi, daje mu sens życia, możliwość dokonywania wyborów i podejmowania decyzji. Wolność nie jest darem, jest walką.
Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.
Nie zależy nam na wolności, ale na zdolności mówienia sobie przez całe życie, że jesteśmy wolni, że nic nam nie brakuje, że jesteśmy niezależni.
