Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
Wolność nie jest niczym, co można dać; wolność, człowiek musi ją wziąć, a nikt kto nie pragnie jej do końca nie jest wart życia.
Wolność to słowo, które duch ludzi kocha. Nie ma nikt kto by jej z calej duszy nie pożądał.
Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.
Wolność jest wtedy, kiedy człowiek wie, że wybił najistotniejsze dwie godziny w swoim życiu: godzinę narodzin i godzinę śmierci. Pozostałe są tylko oddechem pomiędzy tymi dwiema.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, a bez możliwości porażki nie ma możliwości wolności.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jako ideał, jest niczym innym jak szansą na bycie takim samym jak inni.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na chceniu tego, co się robi. Nie ma wolności bez dyscypliny, a dyscyplina nie jest możliwa bez wolności.
Wolność - to jedno z tych słów, które bardziej zasłaniają niż wyrażają. Jest coś straszliwego w miłości, która zawiera tyle samotności, tyle absolutu.
Wolność przede wszystkim polega na tym, że człowiek ma prawo kierować się swoim sumieniem, że nie jest zmuszany do tego, aby iść na kompromis z tym, co uważa za prawe i sprawiedliwe.
