Wolność nie jest prawem do czynienia tego, co się chce, ale do czynienia tego, co powinno się robić. To prawo nie jest mocą zmierzającą do bezprawia, ale hamulcem przeciwdziałającym bezprawiu.
Wolność jest cicha. Wolność to jest decydowanie o sobie. To nie hałas, nie okrzyki. Wolność to jest coś, co daje ci spokój.
Wolność to prawo do mówienia, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zagwarantowane, wszystko inne pójdzie za tym.
Nigdy nic tak nie przypomina niewoli, jak wolność bez prawdy, i nic tak kipiącej prawdy, jak niewola wolności. Żyjemy na jej pograniczu, i zawsze jesteśmy nienasyceni
Wolność nie polega na tym, żeby robić to, co się chce, ale na tym, żeby móc dobrze robić. Nie jest to sposób na życie, jak chce się, ale możliwość uwielbienia Boga, żyć dla innych, być pełnym prawdziwej radości i pokoju.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim umiejętność bycia kim chcemy. To prawo do tworzenia własnej drogi, nawet jeśli inni jej nie widzą. To szansę na pokonanie własnych lęków i stworzenie własnej rzeczywistości.
Nie można odebrać nam wolności, bo istnienie jest wolnością. Ale można tak zaburzyć naszą równowagę, że będziemy błędnie sądzili, iż usunięto nas z własnego centrum...
Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jak zrozumiana dzisiaj, jest zaprzeczeniem tej szansy.
Człowiek sprawiający innym prawdziwe i trwałe dobro i zadowolenie, zawsze musi przede wszystkim dać wolność. Wolność jest najpilniejszym z naszych pragnień, także najrzadziej spełnianym.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
