Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność - to jedno z tych słów, które bardziej zasłaniają niż wyrażają. Jest coś straszliwego w miłości, która zawiera tyle samotności, tyle absolutu.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Człowiek jest wolny wtedy, kiedy może pójsć w kierunku, w którym prowadzi jego dusza, nie zwracając uwagi na to, co jest przewidziane. Wolność to jest równość wśród równych i wolność wśród wolnych.
Prawdziwy człowiek swobodny to tylko ten, kto potrafi wszystkiego się powstrzymać. Bo nie zależność od tego, co nam sprzyja, uczyni nas wolnymi. Wolność zaczyna się wtedy, gdy potrafimy powiedzieć 'nie'.
Bogactwo daje swobodę, swoboda prowadzi do twórczości, twórczość skutkuje zabawą, a zabawa - szczęściem. Oto wyżyny wolności
Wolność polega nie na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na nie robieniu tego, czego się nie chce. To, że nas nikt nie kontroluje, nie znaczy, że możemy wszystko.
Wolność jest to, kiedy umiesz myśleć, co chcesz i mówić, co myślisz. Reszta jest iluzją.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć jej prawdziwy cel jest otwarty dla interpretacji. Każdy z nas ma wybór, jak osiągnąć ten cel.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
