Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Niemniej jednak, bycie wolnym nie zawsze oznacza bycie lepszym. Wolność jest skomplikowana, ale bez niej nie możemy doświadczyć pełni życia i realizacji naszych pasji.
Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.
Wolność nie polega na tym, że możemy robić wszystko, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale również odpowiedzialność za to, co robimy. Wolność nie jest możliwa bez odwagi, zrozumienia i szacunku dla innych. Wolność to nie tylko możliwość wyboru, ale również konieczność podjęcia decyzji.
Prawdziwy człowiek swobodny to tylko ten, kto potrafi wszystkiego się powstrzymać. Bo nie zależność od tego, co nam sprzyja, uczyni nas wolnymi. Wolność zaczyna się wtedy, gdy potrafimy powiedzieć 'nie'.
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest niczym innym niż próbą utrzymania ludzi na tym samym poziomie.
Czyśli w tym jest cała wolność, że możemy zachować dla siebie niewoli, tylko zmienić na panów naszych rodaków, i być jest czym dzikusy, bezprawiem rządzone, nawzajem się mordujące?
