Wolność jest położona wyłącznie w prawdziwej filozofii. To jest wolność, kiedy nie robimy nic na siłę, ani przez przymus, ani z powodu naszej natury, ale z naszego własnego, bezpośredniego i pierwotnego ruchu.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność jest niczym bez człowieka, który potrafi z niej korzystać. A człowiek to jest niczym bez wolności. W te dwie strony przekaz jest zarówno mocny, jak i pełen znaczenia.
Nie za króla! Za wolność naszą i waszą! Bóg, honor, ojczyzna! To hasło nas przez całe życie prowadzi, pod nim padniemy!
Wolność nie polega na posiadaniu wielu alternatyw, ale na tym, żeby być w stanie wybierać dobrze. Nie zależy od ilości opcji, ale od ich jakości. Poprzez wybrane wartości tworzymy swoją tożsamość, przez co stajemy się więźniami wolności. Ostatecznie, nasza wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym. Nawiasem uparcie istota wolności polega nie tyle na swobodnym wyborze drogi i punktu docelowego, ale w zdolności do pójścia własną ścieżką.
Wolność nie jest stanem, w którym obywa się bez jakichkolwiek norm. Shać, które nie jest do niczego zobowiązane, staje się arbitralną, absolutną i przyczynia się do niszczenia osobowości ludzkiej i społeczności.
Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.
Ludzie mają prawo do wolności, ale wolność ma być posługą dla pokoju, dla sprawiedliwości, dla prawdy. Wolność jest tym, co wartościuje człowieka. Wolność jest wartością niewiarygodnie wielką, prawdziwą wartością człowieka.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
