Człowiek jest wolny wtedy, kiedy może pójsć w kierunku, w którym prowadzi jego dusza, nie zwracając uwagi na to, co jest przewidziane. Wolność to jest równość wśród równych i wolność wśród wolnych.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność polega przede wszystkim na uświadamianiu sobie swojego wyboru i następnej odpowiedzialności za niego. O to, żeby nie być jak pyłek, którym wiatr rzuca tu i tam.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Prawdziwa wolność to nie nieograniczone możliwości doświadczać, ale umiejętność decydowania, które możliwości chcemy doświadczyć, które wartości chcemy realizować. Wolność to wybór - a nie wszystkie wybory są korzystne.
Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.
Wolność nie polega na tym, że możemy robić to, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, na co nie mamy ochoty.
Nie jesteś wolny, kiedy twój rząd zezwala ci na wolność. Jesteś wolny, kiedy nie musisz prosić o pozwolenie na bycie wolnym.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
