Głupi i mądrzy ludzie są nieszkodliwi, tylko półgłówki są niebezpieczne.
Prawda jest tak, że każdy z nas jest pozostawiony sam sobie i bezradny...
Więc zdarzają się jakieś katastrofy nieszczęścia i tragedie. Żyjemy w świecie szarpanym gwałtownymi wichrami,
pełnym atakujących pasożytów.
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.
Łatwo jest być dobrym, kiedy okoliczności są sprzyjające, dopiero uwarunkowania niesprzyjające pokazują, czy naprawdę jesteś dobry, czy tylko wtedy kiedy ci to pasuje.
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
Groźba pod płaszczykiem troski.
Zawsze, gdy pilnie potrzebujemy z kimś porozmawiać, to nie ma nikogo w pobliżu.
Ludzie lubią przeglądać się w mętnych zwierciadłach.
Roztropne i ostrożne myślenie to sanktuarium mądrości.
