Któż nie chciałby stać się ...
Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszy przez szkodę.
Naszym życiem powinniśmy świat w niebo zamieniać.
Może i nie jestem idealna, mam wiele wad, ale mam wyjątkowy charakter i jestem z tego dumna.
Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie… To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.
Póki życia, póty nadziei.
Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?
Przyjaźń nie tylko potrafi ożywić
naszą duszę, ale również i życie.
Bo nas sam Pan uczył temu:Chcesz - li sam brać, daj drugiemu.
Pomyśl, jaki świat byłby piękny, gdyby ludzie spotykali się w odpowiednich momentach życia. A nie o parę lat i zdarzeń za późno, za wcześnie. Gdyby mówili to, o czym tak zaciekle milczą. Ile nocy byłoby przespanych, ile serc nie aż tak pustych.
Trudno jest zdefiniować sprawiedliwość, jeszcze trudniej zaś ją osiągnąć.
Dobro większości wymaga ofiar.