Więcej ludzi żyje według zmysłów,niż ...

 Mózg ucznia, to miejsce pracy nauczyciela.

 Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

 Spontaniczność trzeba ćwiczyć każdego dnia, bo inaczej się ją traci.

 Żegnaj świecie, żegnaj przytomności, żegnaj światło, żegnaj śmierci, witaj eterze.

 Byłoby normalniej, gdybyśmy jedli tylko wtedy, gdy jesteśmy głodni.

 Jedyny łatwy dzień był wczoraj!

 Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.

 Okazuje się, że choćby się kto z wierzchu nie wiem jak ufarbował, wszystko się zetrze.

 Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.