(...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się ...

 Co to za dziwny
dźwięk? to tylko moje życie.
Przemyka obok ze świstem.

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.

 Nie pozwól, aby twoje marzenia zarosły chwastami.

 Niedola lice powleka bladością - lecz serca nigdy nie zmieni.

 Dlaczego szukasz spoczynku, kiedyś zrodzony do pracy?

 Liczy się tylko książka, która jak nóż wbija się w serce czytelnika.

 Nie mogę pojąć ludzi, którzy potrafią
z dnia na dzień zapomnieć o kimś,
kto dawał im radość każdego dnia.

 Ufam magii silnej woli, narzucanej innym, aż uwierzą, że to ich własna.

 Chciałbym żyć trzeźwy a umrzeć pijany.

 [...] dom pogrzebowy prowadzony przez kobietę nie wzbudza niczyjego zainteresowania.