Co mi nie zadaje śmiertelnego ...

 Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej.

 Ludzie są jak pistacje. Jedni otwarci, drudzy zamknięci i trudni do rozgryzienie, a inni po prostu puści.

 Zemsta zawsze najlepiej smakuje na zimno.

 Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 By uchronić się przed jakąś instytucją, nie ma to jak stanąć na jej czele.

 Okrutną zagadką jest życie.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miła i nic więcej.

 Ale jeśli nie zaryzykujesz, nie będziesz wiedział. Czasami trzeba się trochę odsłonić.

 Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.

 Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.