(...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.

 To jacy jesteśmy, jest skutkiem tego, co przeszliśmy w życiu. W ogniu hartuje się stal.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać do przodu.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Krainie Chichów światło dały oczy, które widziały światła, których nie widział nikt.

 Gdy otworzysz oczy wydaje ci się już, że widzisz.

 Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 Dobro większości wymaga ofiar.

 Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.

 Powiedziałem, że chce być z nią na zawsze. Tylko, że na zawsze to za krótko.

 Od nadmiaru rozumu gorzej jest, niż by go wcale nie było.