(...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.
(...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.
Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.
Młodość jest rajem życia; radość jest wieczną młodością ducha.
Wszyscy producenci kreują potrzeby konsumentów, żeby móc je zaspokajać.
Czasami nadchodzi taki moment
kiedy trzeba iść do przodu, pomyśleć czasem o sobie i zrozumieć, że nie wszystko trwa wiecznie.
Cisza to spokój.Cisza to przykręcenie życiu regulatora z napisem głośność.
Pożegnania są niepotrzebne (...) kiedy kogoś kochasz.
To, czego nauczyło go dotychczasowe życie,
to nie liczyć na nikogo, tylko na siebie.
Wygląda bardziej na gwiazdę hospicjum niż ekranu.
Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.
Sztuka zawsze jest osobista i intymna! Tylko dlatego jest prawdziwa. Prawda nie rośnie na drzewach ani nie rodzi się
w platonicznym niebie idei, tylko wyłącznie w duszy artysty.